இரண்டு - Irandu
(ரண்டு coll.) s. & adj. two. As an adj. pref. it often becomes, இரு before consonants or ஈர் before vowels which see separately, (s.); a few, சில; 2. the letter உ; 3. excrement and urine, மலஜலம்.
இரண்டில் ஒன்று எடு, take either of the two. இரண்டாந்தரம், secondary kind or class; 2. the second time. இரண்டாம் பக்ஷமாயிருக்க, to be not the chief thing or aim; to be of a doubtful nature. இரண்டாம் பாட்டன், a great grandfather. இரண்டாவது, secondly; that which is the second. இரண்டுக்குப் போக, --இருக்க, to defecate, மலங்கழிக்க. இரண்டுக்கும் உண்டு, the issue is doubtful, the thing is critical. இரண்டுங்கெட்டவன், (-கெட்டான் coll.) an indifferent man neither good nor bad; one who cannot distinguish good from evil; one with illbalanced judgment; 2. a destitute, out-caste fellow. இரண்டு செய்ய, to disobey, to act against orders; 2. to act perfidiously. இரண்டு சொல்ல, to refuse, to give an evasive answer. இரண்டு நினைக்க, to be hypocritical; to meditate treachery under a shadow of honesty. இரண்டுபட, to disagree. to become disunited, to become divided in two. இவ்விரண்டு (இரவ்வெண்டு coll.), two by two; in twos.
உண்டாக்கு - Unndaakku
III. v. t. (caus. of உண்டாகு), make, create, cause, to be, படை; 2. raise, crops, விளைவி; 3. produce, form; உண்டுபண்ணு; 4. enrich, raise to affluence, விருத்திக்குக் கொண்டுவா.
உண்டு - untu
third pers. neut. sing. of உள், (used for all persons and numbers), there is; yes; it is true; 2. adv. part. of உண்.
எனக்குண்டு, I have. உண்டோ, இல்லையோ? is it true or not? வீட்டில் எலியுண்டு, there are rats in the house. உண்டாகு, (see separately). உண்டுபண்ண, to make, to bring into existence. உண்டென்று ஒத்துக்கொள்ள, to grant it to be true, to accept. அடிக்கடி அவனுக்கு மயக்கம் வருவது உண்டு, he used to get fits often.
From Digital Dictionaries
