ஈறு - Iiru
s. end, death, termination,
முடிவு;
உ உ , dem. pref. that, this, intermediate, not distant as உவ்விடம், that place (see அ dem. Note); 2. a particle added to the final ல், ள், ழ், ர், ண் & 2. the gums, பல்லீறு; 3. boundary, limit, எல்லை as in ஈறு தப்பின பேச்சு, bad language, தகாதவார்த்தை.
பிள்ளைக்கு ஈறு இட்டிருக்கிறது, the child is teething. ஈறாந்தம், ஈறுகடைசி, final end, utmost limit. ஈறிலான், ஈறிலி, the Deity who has no end. ஈற்றசை, an expletive at the end of a word. ஈற்றயல், penultimate.
நகை - Nakai
s. a jewel, trinkets, ஆபரணம்; 2. laughter, contemptuous smile, ridicule, சிரிப்பு; 3. brightness, splendour, பிரகாசம்; 4. the gums, ஈறு; 5. the teeth; 6. a flower bud, பூமொட்டு; 7. blossoming of flowers, மலர்தல்.
நகைகொள்ள, -ஆட, -புரிய, to laugh, to smile. நகைசெய்ய, to laugh, to ridicule; 2. to make a jewel. நகைச்சொல், ridicule, derision, joking. நகைநட்டு, (cdt) நகைநாணயம், property in jewels. நகைரசம், emotion of laughter. நகைவகை, jewels of various kinds. புன்னகை, a smile.
