நீக்கு - Niikku
s. separation, removal, விலக்கு; 2. cleft, chink, பிளப்பு; 3. remainder, balance, மீதி.
நீக்குப்போக்கு, opening gap, பிளப்பு; 2. means, pecuniary ability, வழி வகை; 6. management, contrivance, உபாயம். நீக்குப்போக்கில்லாதவன், one destitute of pecuniary means etc. நீக்குப்போக்கு அறியாதவன், one ignorant of etiquette; a novice or one unacquainted with business.
வழி - Vazhi
s. a way, a road, நடப்பு; 2. path, பாதை; 3. a course of conduct, நடை; 4. manner, method, mode, வயணம்; 5. original cause, காரணம்; 6. usage, முறைமை; 7. a form of the 7th case, ஏழனுருபு; 8. a son, புத்திரன்; 9. a lump or ball, as of butter etc. திரட்சி; 1. antiquity, oldness, பழமை.
அவன் வழி போகாதே, do not meddle with him. வழிகட்டிப் பறிக்கிறவன், a highway man. வழிகாட்ட, to show the way, to guide morally. வழிகாட்டு, வழித்துணை, a guide, a leader. வழிகாட்டிமரம், a guide post. வழிச்சாரி, நடையான வழி, a trodden path, a beaten way or road. வழிச்செலவு, money for way expenses; 2. a journey. வழிதப்ப, -தப்பிப்போக, to go astray; to miss the way. வழி துறை, means to an end, auxiliary aid. வழிதுறை தெரியாமல் பேச, to speak without method. வழித்தோன்றல், a son, as வழி 8. வழிநடை நடக்க, to walk in the way. வழிபட, to turn into the good way, to obey; 2. to pay homage, to worship, வணங்க. வழிபயக்க, to give without refusal. வழிபாடு, adoration, worship; 2. obedience; 3. a way, a system, a religious profession, கோட்பாடு; 4. use, custom, habit. ஸ்திரிகளுக்குரிய வழிபாடு, the custom of woman, menses. வழிபார்க்க, to watch an opportunity; 2. to expect, to look forward to. வழிப்பயணம், a journey. வழிப்பயணம் பண்ண, to travel. வழிப்பறி, robbery on the highway. வழிப்பிரிவு, a place where two or more ways meet. வழிப்போக்கன், a way-faring man, a traveller. வழியனுப்ப, as வழிவிட 1. வழியாக, as a prep. by or through. உன் வழியாக, by your means. அந்த வீதி வழியாக, through that street. வழியுரைப்போர், messengers, தூதர். வழிவகை, means, resources, உபாயம். வழிவிட, to take leave of any one on a journey after proceeding some distance from respect or attachment; 2. to make a way for water to flow; 3. to contrive a way to relieve from difficulty; 4. to leave the right way.
உபாயம் - Upaayam
s. means, expedient, சூழ்ச்சி, 2. artifice, intrigue, trick, தந்திரம்; 3. smallness, சொற்பம்.
உபாயக்காரன், உபாயி, a cunning artful man. உபாயம் பண்ண, to use means, to adopt stratagems. உபாயோபாயமாய், by right or wrong, by any means direct, or indirect, by hook or by crook. உபாயமான சுரம், slight fever. ஜீவனோபாயம், means of livelihood.
From Digital DictionariesMore
