ஏழை - Ezhai
s. a poor person, வறிஞன்; 2. a person of weak intellect அறிவிலான், அறிவிலாள்; 3. a woman, a wife, பெண் as in.
"என் ஏழைதன்னை வதைத்தாய்" (பரஞ் சோதி), you killed my wife. ஏழை எளியவர்கள், --ச்சனங்கள், poor, destitute people. ஏழைக்குறும்பு, mischief done under an exterior cloak of simplicity. ஏழைத்தனம், a poor pitiable state. ஏழைமை, ignorance, simplicity; 2. poverty.
அப்பிராணி - appirani
s. (அ, priv.) a poor, pitiable person, ஏழை.