வழி - Vazhi
s. a way, a road, நடப்பு; 2. path, பாதை; 3. a course of conduct, நடை; 4. manner, method, mode, வயணம்; 5. original cause, காரணம்; 6. usage, முறைமை; 7. a form of the 7th case, ஏழனுருபு; 8. a son, புத்திரன்; 9. a lump or ball, as of butter etc. திரட்சி; 1. antiquity, oldness, பழமை.
அவன் வழி போகாதே, do not meddle with him. வழிகட்டிப் பறிக்கிறவன், a highway man. வழிகாட்ட, to show the way, to guide morally. வழிகாட்டு, வழித்துணை, a guide, a leader. வழிகாட்டிமரம், a guide post. வழிச்சாரி, நடையான வழி, a trodden path, a beaten way or road. வழிச்செலவு, money for way expenses; 2. a journey. வழிதப்ப, -தப்பிப்போக, to go astray; to miss the way. வழி துறை, means to an end, auxiliary aid. வழிதுறை தெரியாமல் பேச, to speak without method. வழித்தோன்றல், a son, as வழி 8. வழிநடை நடக்க, to walk in the way. வழிபட, to turn into the good way, to obey; 2. to pay homage, to worship, வணங்க. வழிபயக்க, to give without refusal. வழிபாடு, adoration, worship; 2. obedience; 3. a way, a system, a religious profession, கோட்பாடு; 4. use, custom, habit. ஸ்திரிகளுக்குரிய வழிபாடு, the custom of woman, menses. வழிபார்க்க, to watch an opportunity; 2. to expect, to look forward to. வழிப்பயணம், a journey. வழிப்பயணம் பண்ண, to travel. வழிப்பறி, robbery on the highway. வழிப்பிரிவு, a place where two or more ways meet. வழிப்போக்கன், a way-faring man, a traveller. வழியனுப்ப, as வழிவிட 1. வழியாக, as a prep. by or through. உன் வழியாக, by your means. அந்த வீதி வழியாக, through that street. வழியுரைப்போர், messengers, தூதர். வழிவகை, means, resources, உபாயம். வழிவிட, to take leave of any one on a journey after proceeding some distance from respect or attachment; 2. to make a way for water to flow; 3. to contrive a way to relieve from difficulty; 4. to leave the right way.
நடத்தை - Nadaththai
s. conduct, behaviour, நடக் கை; 2. course, career, நடை; 3. prosperity, influence, management, வாழ்வு.
நடத்தைக்காரன், a man of influence, one in prosperous circumstances. நடத்தைக்காரி, (in cant) a woman of loose morality, விபசாரி. நடத்தைப்பிசகு, --பிழை, immoral conduct, நடத்தைத் தப்பிதம்.
ஒழுக்கம் - Ozhukkam
ஒழுக்கு, s. (ஒழுகு) conduct, manners, நடை; 2. good conduct, virtue, morality, நன்னடக்கை; 3. prescribed rules or conduct, முறைமை; 4. height, elevation. eminence, greatness, உயர்ச்சி; 5. caste, tribe, குலம்; 6. way, வழி.
ஒழுக்கமாயிருக்க, to be well-behaved, modest. நல்லொழுக்கம், ஒழுக்கவணக்கம், good manners, modesty, virtuous life. தீயொழுக்கம், bad menners, wicked life.
From Digital DictionariesMore
