வக்கு -
s. (indecl.) an imitative sound; 2. means, resources, influence, வழி.
அவனுக்குச் சோற்றுக்கு வக்கில்லை, he has no means of getting food. வக்குவக்கென்றிரும, to make a coughing noise. வக்குவக்கென்று போக, to make a noise while running.
வக்கீல் - vakkil
வக்கில், s. (Ar.) a pleader in a court of justice.