உத்தமம் - uttamam
s. excellence, goodness, நன்மை; 2. genuieness, uprightness, உண்மை, 3. perfection, the best of the kind, முதன்மை.
உத்தமபட்சம், first rate, first class. உத்தமபாத்திரம், a worthy person, a noble object. உத்தம புருஷள், an excellant virtuous man; 2. (Grammar) the first person, தன்மை. உத்தமம், மத்திமம், அதமம், good middling and bad. உத்தமன், (fem. உத்தமி), an excelent person. உத்தமோத்தமம், the higest perfection. புருஷோத்தமன், a name of Vishnu, the best of men. உத்தமாங்கம், the head, which is the chief part of the body.