எல்லை - Ellai
s. limit, frontier, border, boundary, அத்து; 2. measure, extent, அளவு; 3. end, death, முடிவு; 4. place, locality, இடம்.
எல்லை ஓட, to run the bounds of a village (a heathen religious custom) எல்லைகடக்க, to trespass, transgress. எல்லை கட்ட, to set a boundary, to settle matters. எல்லைக்கல், a boundary stone. எல்லைத் தீ, the fire that destroys all things at the close of an age. எல்லைப்படுத்த, to limit, to settle matters. எல்லைப்பிடாரி, a demon at the outskirts of a village. எல்லைப்பிராந்தியம், எல்லைக்கரை, எல் லைப்புரம், frontier. எல்லை விருத்தி, office of protecting village boundaries, held hereditarily.
மீறு - Miiru
III. v. t. transgress, violate, infringe, விரோதஞ்செய்; go beyond, exceed, வரம்புகட; v. i. be over and above, remain, மீந்திரு.
மீறிப்போக, to transgress, to grow haughty. மீறித்திரிய, -நடக்க, to act disorderly, to walk contrary to rule. அத்து மீற, to pass beyond bounds.
அத்து - attu
s. (Tel.) boundary, limit, எல்லை.
அத்துமீறிச்செல்ல, to transgress the boundary.
From Digital DictionariesMore
