இன் - In
adj. (from இனிமை) sweet, agreeable இனிய, (always in compound) It has various grammatical uses (particles):- 1. an ablative ending, ஐந்தனுருபு; 2. alocative ending, ஏழனுருபு; 3. a sign of the past tense; 4. an euphonic augment சாரியை - see grammar.
இன்சொல், இனியசொல், a sweet word. இன்னலம், delight, merit, virtue. இன்னிசை, harmony, melody, tune. இன்னோசை, euphony.
சாரீரம் -
s. corporeality, சரீர சம்பந்த மானது; 2. a melodious voice, a molody, இன்னிசை.
சாரீரம் நன்றாயிருக்கிறது, the voice is melodious. சாரீரக்காரன், one having a sweet voice.
