தராசு - Tharaasu
s. a blance, a pair of scales, துலா; 2. likeness, similarity (in person, conduct etc.) சமானம்; 3. the 2nd lunar asterism, துலாநாள்.
இரண்டுபேரும் ஒருதராசு, they are both alike. தராசிலே நிறுக்க, to weigh by a balance. தராசுக்குண்டு, -ப்படி, weight of a balance. தராசுக்கோல், the beam of a balance. தராசுமுள், -நா, the needle or index of a balance.
இரு - Iru
adj. (from இரண்டு used before a consonant) two, double, both, இரட் டிப்பான; 2. great, spacious, vast, இருநிலம், spacious earth; 3. black, கரிய.
இருகாலும், both the feet; 2. twice. இருதலைக்கொள்ளி, a brand burning on both ends. இருதலைக்கொள்ளி யெறும்புபோலாக, to be like an ant betwixt two fires. இருதாரைக் கத்தி, a two-edged sword or knife. இருதிணை, (gram), the two classes of nouns. இருதிறத்தார், both parties. இருநிறம், two colours, a double colour. இருநினைவாயிருக்க, to be double-minded, fluctuate, waver. இருநூறு, two hundred. இருபது, twenty. இருபிறப்பாளர், the twice-bora - the Brahmins, Kshatriyas and Vaisyas. இருமடங்கு, two-fold. இருமரபு, the two ancestral lines (paternal and maternal). இருமனம், hesitancy, irresolution, double-dealing. இருமை, duality, the two births, the present and future life. இருவர், two persons. அவர்கள் இருவரும், both of them.
இரண்டு - Irandu
(ரண்டு coll.) s. & adj. two. As an adj. pref. it often becomes, இரு before consonants or ஈர் before vowels which see separately, (s.); a few, சில; 2. the letter உ; 3. excrement and urine, மலஜலம்.
இரண்டில் ஒன்று எடு, take either of the two. இரண்டாந்தரம், secondary kind or class; 2. the second time. இரண்டாம் பக்ஷமாயிருக்க, to be not the chief thing or aim; to be of a doubtful nature. இரண்டாம் பாட்டன், a great grandfather. இரண்டாவது, secondly; that which is the second. இரண்டுக்குப் போக, --இருக்க, to defecate, மலங்கழிக்க. இரண்டுக்கும் உண்டு, the issue is doubtful, the thing is critical. இரண்டுங்கெட்டவன், (-கெட்டான் coll.) an indifferent man neither good nor bad; one who cannot distinguish good from evil; one with illbalanced judgment; 2. a destitute, out-caste fellow. இரண்டு செய்ய, to disobey, to act against orders; 2. to act perfidiously. இரண்டு சொல்ல, to refuse, to give an evasive answer. இரண்டு நினைக்க, to be hypocritical; to meditate treachery under a shadow of honesty. இரண்டுபட, to disagree. to become disunited, to become divided in two. இவ்விரண்டு (இரவ்வெண்டு coll.), two by two; in twos.
From Digital DictionariesMore
