கரணை -
s. a small trowel, கொல்லறு; 2. a joint or knot in trees, கரடு; 3. a piece between two knots in sugar cane and other reeds; 4. a piece of a long edible root etc. cut cross-wise; 5. a plant of different species as காட்டுக்கரணை, கறிக்கரணை, காராக் கரணை etc.
கரணைக்கிழங்கு, the bulbs of கரணை plant. கரணை ஆட, to cut into pieces cross wise.
கரடு -
s. the ankles, கணுக்கால்; 2. a knob, hard knot in wood, கணு; 3. any protuberance from the trunk of a tree, ruggedness; roughness of timber முரடு; 4. rough temper, முரட் டுக்குணம்; 5. short stunted growth, தடிப்பு; 6. turf, புற்கரடு, 7. a variety of pearl, ஒருவகை முத்து.
மரத்திலே கரடுகட்டியிருக்கிறது, there are knots or knars in the tree. கரடுங் கட்டியுமானது, full of clods, knobby, knotty. கரடுமுரடாய், roughly, unevenly. கரட்டுக்கரட்டெனல், being hoarse, rough (as the throat before death). கரட்டுக்கல், an unpolished stone. கரட்டுத்தரை, rough uneven ground. கரட்டுப்பயல், a short boy of stunted growth. கரட்டோணான், a blood-sucker of small size.
சர்ச்சரை - carccarai
s. a quarrel, சச்சரவு; 2. roughness, சொரசொரப்பு, கரடுமுரடு.
சர்ச்சரைவடிவு, unevenness of surface.
From Digital DictionariesMore