கங்கு -
s. a limit, border,
எல்லை; 2. a bank, ridge,
வரம்பு; 3. a kite,
பருந்து; 4. the bottom of a palmyra leaf stem attached to the tree; 5. dam,
anicut; 6. cinder, glowing coal; 7. shred, துண்டு.
துணி கங்குகங்காய்க் கிழிந்தது, the colth is torn in shreds. கங்கு கரையில்லாத சனம், an immense crowd, countless host. கங்கு கரையில்லாத பேச்சு, unrestrained, unlimited talk. கங்கு மட்டை, the bottom of a palmyra leaf stalk embracing the tree.