சந்து - Santhu
s. a joint of the body, especially the hip-joint,
மூட்டு; 2. a corner of a street,
முடுக்குத்தெரு; 3. a cleft,
பிளப்பு; 4. an opportunity,
சமயம்; 5. a place where four streets meet,
நாற்சந்தி; 6. reconciliation,
சமாதா னம்; 7. a message, an errand; a messenger; 8. the sandalwood tree; 9. rhythm, melody,
இசை; 1. a living being.
சந்துசந்தாய்த் துண்டிக்க, to quarter, to dissect by joints. சந்துக்கட்டு, crisis; 2. period, duration. சந்துசொல்ல, to act as a mediator; to mediate. சந்துபதிய, --பொருத்த, to fill up a cleft. சந்துபார்க்க, to watch an opportunity. சந்துபெயர்ந்தது, the hip is out of joint. சந்துபொந்து, a lurking place; 2. a nook, a corner. சந்துபொந்தாய்க்கிடக்கிற ஊர், a town where the streets are irregular. சந்துபொருந்திப்போயிற்று, the clefts are closed. சந்துபோக, to go on an errand. சந்துமந்து, a narrow street; confusion. சந்துமுட்டு, irregular menstruation. சந்துமுந்து, a corner; 2. a time of confusion. சந்துவாதம், the hip-gout. சந்துவாய், a gap, a cleft. சந்துவாயை இசைக்க, to close a cleft. சந்துவீடு, the house to which a road leads between two or more houses, the corner house.
அறை - Arai
II. v. t. smite, slap strike with the hand; 2. hammer, drive in, கடாவு, 3. say, speak, tell, சொல்; 4. cut in pieces, துண்டி; 5. beat as a drum, கொட்டு; v. i. sound, ஒலி; 2. beat against as waves against the shore, as wind, மோது.
ஆணியைச் சுவரிலே அறை, drive the nail into the wall. கன்னத்தில் அறைய, to slap one on the cheek. சிலுவையில் அறைய, to crucify. அறையப்பட, அறையுண்ண, to be struck, to be slapped.
கொத்து - Koththu
III. v. t. grub up, dig, break the ground with a hoe, மண்வெட்டு; 2. pick, peck as a bird, taste of the bait as a fish, கொந்து; 3. bite (as a snake) கடி; 4. chop meat, mince, துண்டி; 5. carve, engrave, வெட்டு.
கொத்தடம் போட, to dig round the trees. கொத்திக் கொடுக்க, to dig with a stick to loosen the soil. கொத்தித் தின்ன, to pick up and eat as birds. கொத்தித் தெளிக்க, to dig and sow the ground. கொத்திப் பிடுங்க, to feed upon a carcase (as raven); to pick up and tear. கொத்திப் போட, to pick with the beak; to break the ground with the hoe. கொத்து, v. n. pecking, biting, engraving. கொத்து வேலை, engraving, masonry. கொத்து வேலைக்காரன், -வேலை செய்கிற வன், an engraver, a carver; 2. a mason, a bricklayer, கொற்று. கல்கொத்த, to cut or engrave stones. களைகொத்த, to weed. மீன் கொத்தி, a king-fisher.
From Digital DictionariesMore
