ஆக்கினை - akkinai
s. the order of the superiors, command, the exercise of supreme power, கட்டளை; 2. sentence, judgment தீர்ப்பு; 3. punishment, death, mutilation, தண்டனை; 3. one of the 6 adharas (in Yoga), described as a bipetal lotus between the eye-prows; ஆறு ஆதாரங்களிலொன்று see ஆஞ்ஞை.
நாலாக்கினையும் பண்ண, to cut off the nose, ears, hands and feet. ஆக்கினா சக்கிரம், the discus-weapon as a token of sovereignty; authority. ஆக்கினைக்குட்பட, to undergo punishment. ஆக்கினைக்குள்ளாகத் தீர்க்க, to condemn, to sentence, to declare punishment. ஆக்கினையிட, to punish, to order.
தமிழ் - tamiz
s. sweetness, deliciousness, இனி மை; 2. the Tamil language. When used adjectively ழ் sometimes changes into ழ.
தமிழப்பிள்ளை, a Tamil lad. தமிழன், (fem. தமிழச்சி) a Tamilian; 3. a man of caste. தமிழ்நடை, -ப்போங்கு, idiom of the Tamil language; 2. the manners, usuages etc. of the Tamil people. தமிழ்ப்படுத்த, தமிழில் திருப்ப, to translate into Tamil. தமிழ்வேதம், a book of four thousand parts, நாலாயிரப் பிரபந்தம்; 2. the books of தேவாரம் and திருவாசகம்; 3. Kural of Tiruvalluvar. கொடுந்தமிழ், common, colloquial Tamil. கொடுந் தமிழ் நாடு, the twelve districts round the Madura kingdom in the Tamil of which irregularities and provincialisms were found. செந்தமிழ், high or polished Tamil. செந்தமிழ் நாடு, the districts where pure Tamil was spoken, the Pandya kingdom, Madura and the parts around.
