வாதம் - Vaatham
s. wind, air, வாயு; 2. one of the humours of the body, flatulency inducing melancholy, hypochondriasis; 3. rheumatism, gout, வாயுநோ; 4. alchemy, இரசவாதம்; 5. disputation, discussion, தருக்கம்.
வாதகாசம், a pulmonic complaint. வாதகுன்மம், hypochondriac disorders. வாதக் காலன், -கையன், one who is paralytic in his legs or arms. வாதக்கொதி, -சுரம், feverish state of the body from flatulent or acid humours. வாதசரீரம், a bloated body. வாதசூலை, arthrites or gout from cold humours. வாதநாடி, a low, flatulent pulse. வாதநீர், rheumatic humours, flatulency. வாதபித்த சிலேட்டுமம், flatulency bile and phlegm, the three humours of the body as causing melancholy, bilious distemper and phlegmatic temper. வாதப்பிடிப்பு, rheumatic affections. வாதப்பிரமரி, whirlwind, சுழல்காற்று. வாதப்பிரமி, the antelope as outstripping the wind, மான். வாதமடக்கி, two different trees furnishing medicine for flatulency. வாதயுத்தம், contention in argument, disputation. வாதரோகம், -நோய், வாதாதிரோகம், acute rheumatism or gout. கறட்டு (நரித்தலை) வாதம், a wen. திமிர்வாதம், இளம்பிள்ளை-, குதி வாக் கு-, see in their places.
தடை - Thadai
s. hinderance, impediment, obstacle, தடங்கல்; 2. objection, ஆட் சேபம்; 3. an allowance in weighing for the weight of the vessel, தடை யம்; 4. mail, coat-of-mail, கவசம்; 5. a check to keep things in their places (as a linch pin, a catch etc.) பிடிப்பு; 6. a bar or bolt of a gate or door, a guard, watch etc. அடைப்பு.
தடைகட்ட, to stop by witchcraft; 2. to make an allowance in weighing. தடைகட்டுமந்திரம், an incantation for warding off evil. தடைசொல்ல, to object to, to protest against. தடைபண்ண, -செய்ய, -படுத்த, to hinder, to arrest, to confine, to stop. தடைபோட, to put a catch, a pin or a bolt to prevent a thing from falling (to keep a thing in its place). தடையற, தடையின்றி, தடையன்னியில், தடையில்லாமல், adv. without impediment or objection, freely. தடையுண்ண, to be hindered. தடைவிடுவிக்க, to remove a check or restraint by magic spells.
நரம்பு - Narambu
s. vein, an artery, a blood-vessel, இரத்தநரம்பு; 2. tendon, nerve, sinew, தசைநார்; 3. cat-gut, chord, a string of a musical instrument, தந்தி; 4. a tendril of a vine and other parasitic plants, fibre, filament of leaves, இலைநரம்பு (in poetry the adj. is நரப்பு.)
நரம்பன், (fem. நரம்பி) a meagre emaciated person whose veins stand out. நரம்பு, (நரப்பு) க்கருவி, a stringed instrument. நரம்புச்சிலந்தி, a guinea worm; a boil on a nerve. நரம்புச்சுளுக்கு, --முடக்கம், contraction of a muscle or nerves. நரம்புப்பிடிப்பு, நரம்பிசிவு, a spasm of nerves. நரம்புவாங்க, -எடுக்க, to take of the fibres from leaves; 2. to cut the tendons of the feet; 3. to oppress one; 4. to contract.
From Digital DictionariesMore
