இடு -
IV.
v. t. put, deposit,
வை; 2. give,
ஈ; 3. put on as ornaments,
தரி; 4. designate,
விதி; 5. throw,
எறி; 6. distribute,
பரிமாறு; 7. pour. shower
சொரி; 8. lay, as an egg,
முட்டையிடு; 9. as an
expletive it is joined to the
adv. part. of other words as
செய்திட்டான், he has done it entirely. In the 3 conjugations it is joined to the roots as,
பேசிட்டேன், I spoke,
compound verbs. as
பின்னிடு,
பங்கிடு,
கூப்பிடு,
சத்தமிடு,
சாப்பிடு, etc. see in their places.
இடுகடை, a door or gate where gifts are bestowed. இடுகாடு, a place where dead bodies are burnt or buried. இடுகுறி, இடுகுறிப்பெயர் an arbitrary name, primitive term (x காரணப் பெயர்.) இடுகை, v. n. gift. இடுதண்டம், penalty, fine. இடுமருந்து, a philter. இட்டறுதி, a fixed time or term, critical time. இட்டு, used as adv. through, on account of. அவனையிட்டு இந்தப் பழி வந்தது, this disgrace happened through him. இட்டுக்கட்டிக்கொள்ள, to cast aspersion upon; to concoct, fabricate. இட்டுக்கொள்ள, to take along; to put இடுவி, is the causative of இடு. ஈடு, v. n. taxes to be paid to the king.
