ஊமை - Oomai
s. dumbness, muteness, மூகம்; 2. a dumb person, மூகன்; 3. a mongoose, கீரி; 4. an ancient war-drum, ஒரு வாத்தியம்.
ஊமை கண்ட கனாப்போல, like the dream of a dumb person. ஊமைக்காயம், internal injury from blows (without wound on the skin) (not revealable). ஊமைக்கட்டி, a blind boil; colloquially, mumps. ஊமைத்தனம், dumbness. ஊமைத் தேங்காய், a cocoanut whose water does not sound when shaken. ஊமையன், ஊமன் (fem. ஊமச்சி, ஊமைச்சி) a dumb person. ஊமை யெழுத்து, a consonant, being mute; 2. the mystic syllable "Om".
தப்பு - Thappu
s. a fault, a misdeed, குற்றம்; 2. an oversight, a mistake, an error, வழு; 3. a lie, falsehood, பொய்; 4. escape, flight, தப்புதல்; 5. a kind of timbrel or drum, பறை; 6. beating clothes.
தப்புமேளம், --வாத்தியம், a little tabret. தப்புக்கொட்ட, to beat a timbrel or drum. தப்புத்தண்டா, misdemeanour. தப்புநடத்தை, bad conduct. வாய்தப்பு, கைதப்பு, mistake in word or action.
சங்கீதம் - Sangkiitham
(சம்+கீதம்) s. concert of music vocal and instrumental, வாத் தியத்தோடு பாடுகை; 2. the science of music, இராக சாஸ்திரம்; 3. (chr. us.) a hymn, a psalm.
சங்கீதக்காரன், a singer, a singing master. சங்கீதக்கியானம், knowledge of music, skill in music. சங்கீத சாகித்தியம், practice in the art of music, the arts of music and poetry. சங்கீதப்பாரி, night patrol with instrumental music. சங்கீதம் பாட, to sing a hymn, to practise music. சங்கீதம் முழங்க, to sing hymns with loud sounding instruments. சங்கீதலோலன், one having a great delight in singing and music. சங்கீத வாத்தியம், --மேளம், vocal and instrumental music.
From Digital DictionariesMore
