கருகு -
III. v. i. turn black by exposure to the sun, fire, etc., கரி II; 2. be singed, scorched or burnt (as meat, fish etc.) காந்து.
பயிர்கருகுகிறது, the crop is become sickly. கருகவறுக்க, to over-roast. கருகல், v. n. obscurity, dimness, rice, curry etc. burnt in cooking. கருகலான பேச்சு, an obscure dark speech. கருகல் வெற்றிலை, betel leaves tanned by the sun. கருகற்சோறு, burnt rice. கருகற்புண், a healed sore. கருகுமணி, vulg. கருவமணி, a small black bead.