குணம் - Kunnam
s. quality, attribute or property in general, பண்பு; 2. excellence, attribute (of a deity), இலட்சணம்; 3. dispositon, nature, temper, தன்மை; 4. good disposition of the mind or body, probity, சீர்மை; 5. wholesomeness, healthfulness, சுகம்; 6. bowstring, வின்னாண்; 7. thread, நூல்; 8. a water-pot, குடம்; 9. colour, நிறம்.
அவன் குணம் பேதலித்திருக்கிறது, (பேதித்திருக்கிறது) he is changed for the worse. அதிலும் இது குணம், this is better than that. குணத்தோடே கேள், hear me with a right spirit and patience. குண குணிப்பெயர்கள், abstract noun and subjective noun, subjects with attributes as செந்தாமரை (தாமரை = subj. or குணி, செம் = attribute or குணம்.) குணக்குன்று, --நிதி, a person of noble character, a virtuous man; 2. God. குணங்குறி, disposition, characteristics. குணசாலி, --மணி, --வான், --சீலன்,-- வந்தன்,--முடையான், குணாளன், a goodnatured person.
குண - kuna
in combination. see குணக்கு and குணம்.
குணக்கு - kunakku
s. crookedness, bending, curvature, கோணல்; 2. the east, கிழக்கு; In this sence it is contracted into குண in combination as in குண கோளார்த்தம், the eastern hemisphere; 3. crossness, antagonism, எதிரிடை; 4. complication in ailment.
குணகடல், the eastern sea. குணக்குப்பண்ண, to cause annoyance or vaxation. குணக்கெடுக்க, to make crooked things straight.
From Digital Dictionaries
