கூழை - kuzai
adj. naturally defective, truncated, blunt-edged, cut short; 2. dull, stupid, மந்தமான.
கூழைக்கடா, கூழைக்கிடா, a buffalo without tail; 2. the pelican. கூனிழக்கும்பீடு, insincere obeisance. கூழைக்கையன், கூழங்கையன், a person with a maimed hand. கூழைக்கொம்பு, a thick short horn. கூழைநரி, a fox with a short tail. கூழைநாய், a dog without a tail. கூழைமுட்டை, a rotten egg. கூழையன், a short stunted person; 2. dolt. கூழையாய்ப் போக, to grow blunt. கூழைவால், a short tail.
பதுக்காய் - patukkay
s. (prov.), short and stout, as a person or cow, chubby, கூழை; 2. a kind of bird, the snipe, உள்ளான்.
பதுக்காயன், a short and stout boy or man, a chubby person.
