வனம் - vanam
s. wilderness, an uncultivated open country, நாடு; 2. a forest, a grove surrounding a town; 3. water, நீர்; 4. the basil plant, துளசி; 5. a place for burning dead bodies; 6. beauty, அழகு; 7. a way, வழி.
வன சஞ்சாரம், -சஞ்சரிப்பு, dwelling or roaming in a forest or wilderness. வனசம், வனருகம், the lotus, as water born. வனசரம், a wild elephant (as living in a forest); 2. (prov.) wilderness. வனசரர், வனவேடர், hunters, foresters. வனச்சார்பு, a sylvan tract. வனபூமி, a woodland country. வனபோசனம், picnic in the woods; 2. a sacred feast held in groves. வனமாலி, an epithet of Vishnu as wearing a basil garland. வனவாசம், a dwelling or abiding place of a hermit; 2. living in a forest. வனவாசம் பண்ண, to live in the woods as a hermit. வனவாசி, a hermit. வனாந்தரம், a desert, an uninhabited place.
இராகம் - irakam
ராகம், s. colour, நிறம்; 2. the tune of a hymn or melody; 3. lust, sexual desire, மோகம்; 4. redness, சிவப்பு.
இராகப் பரிட்சைக்காரன், professor of music. இராகம் எடுக்க, to begin a tune. இராகம் தப்ப, to fall out of tune. இராகம் பாட, to sing a song. இராக மாலிகை, song, several parts of which are sung in different melodytypes. இராகவிராகம், desire and aversion, வேண்டுதல், வேண்டாமை.
சாடுமாலி - catumali
சாடுமாரி, சாடுதாரி, சாடுமாறி, ஜாட்மாலி, s. (Hind.) a sweeper, பெருக்கி; 2. a menial servant, வேலைக் காரன்; 3. a mean rogue, துஷ்டன்.
From Digital DictionariesMore
