சாதி - Saathi
s. ஜாதி, s. sex, tribe, caste, குலம்; 2. kind, class, இனம்; 3. race, family, குடும்பம்; 4. high caste, best sort or kind, மேற்சாதி; 5. nut-meg tree, சாதி மரம்; 6. a group, a multitude; 7. (logic.) a futile answer.
சாதிகுலம், high caste; 2. caste, tribe. சாதிகெட்டவன், one who has lost his caste; 2. one of low caste. சாதிக்கட்டு, caste rules. சாதிக்கலப்பு, mixed caste. சாதிக்கலாபம், caste disturbance. சாதிக்காய், nut-meg. சாதிக்குதிரை, a horse of fine breed. சாதிக்குப் புறம்பாக்க, to turn out of caste. சாதிக்கோழி, poultry of the better breed. சாதிசண்டாளன், one born of a Brahmin mother and a Sudra father; 2. one of a low caste. சாதிச் சரக்கு, a superior kind of merchandise. சாதித்தலைவன், the chief or headman of a caste. சாதிபேதம், -வித்தியாசம், -வேற்றுமை, caste distinctions, different castes, kinds of sorts. சாதிப்பத்திரி, சாதிப்பூ, mace. சாதிப்பிரஷ்டன், an out-caste. சாதிமணி, a genuine gem. சாதிமல்லிகை, Italian jasmine of an excellent kind. சாதிமானம், sympathy or fellow-feeling in a tribe. சாதிமான், one of a superior caste. சாதிமுறை, -முறைமை, the laws, rules and usages of a caste. சாதியாசாரம், the manners and customs of a caste. சாதியார், சாதிசனம், people of the same caste. சாதியைவிட, to lose or break caste. சாதிவிருத்தி, the hereditary profession of a caste. சாதிவெள்ளைக்காரன், a pure European. அந்நியசாதி, அன்னியசாதி, foreigners, low-castes. ஆண்சாதி, பெண்சாதி, both the sexes. ஈனசாதி, degraded caste. தீண்டாச்சாதி, degraded low caste not to be touched. பலபட்டடைச்சாதி, mixed caste. புறச்சாதியார், the gentile nations, out-caste people. மிருகசாதி, the brute creation; 2. stupid people. மேற்சாதி, high caste. விச்சாதி, mixed caste.
நாகம் - Naakam
s. a snake in general, especially the
cobra capella, பாம்பு; 2. blacklead,
காரீயம்; 3. the black monkey, monkey in general,
குரங்கு; 4. sky,
ஆகாயம்; 5. a mountain,
மலை; 6. an elephant,
யானை; 7. fine cloth,
நற்சீலை; 8. an astrological karna,
ஓர்கரணம்; 9. a flowering tree, Alexandrian laurel,
புன்னை மரம்; 1. a kind of precious stone,
நாகப்பச்சை; 11. Swerga,
சுவர்க்கம்; 12. a fragrant herb,
ஞாழல்; 13. a kind of prepared arsenic,
நாகபாஷாணம்; 14. a Naga, an inhabitant of Naga Loka (a demigod with a human face and the tail of a serpent).
நாககன்னி, -கன்னிகை, a female of the Naga race. நாகசாபம், curse of a cobra inflicted on a person for killing it. நாகசின்னம், நாகசுரம், நாகஸ்வரம், a kind of clarionet. நாகசேதனன், Indra. நாகதாளி, a medicinal plant used as an antidote to snake bites. நாகதிசை, the west, மேற்கு. நாகதேவன், நாகராஜன், the chief of the Nagas, Adisesha, நாகநாதன். நாகநாதன், Indra; 2. Adisesha. நாகபடம், the spread and figured neck of the cobra, ear-rings worn by females with the figure of a serpent. நாகபந்தம், one of the curious kinds of poems. நாகபாசம், a kind of snake-like rope used in warfare. நாகப்பச்சை, a precious stone. நாகப்பற்று, --வாவை, alloy of zinc in silver. நாகப்பாம்பு, the cobra. நாகப்பிரதிஷ்டை, the making of a fiveheaded cobra and worshipping it, to expiate the sin of killing a cobra, to which sin is attributed dearth of offspring. நாகப்பூச்சி, vulg. நாக்குப்பூச்சி, an earth-worm, பூநாகம். நாகமணல், sand containing lead. நாகமல்லி, --மல்லிகை, a medicinal plant, justicia nasuta. நாகரத்தினம், a gem supposed to be found in the head of the cobra. நாகலோகம், Swerga; 2. the world of the Nagas, Patala. நாகவராளி, a kind of tune, ஓரிராகம். நாகவல்லி, நாகவள்ளி, a betel plant; 2. the finishing ceremony of a marriage on the 5th day. நாகவாடை, a slight alloy in gold coin supposed to be contracted from the metal of the mould. நாகாசனன், (அசனம், food) the Brahmany kite whose food is snakes. நாகாஸ்திரம், same as நாகபாசம். நாகாந்தகன், நாகாரி, Garuda, as the devourer of snakes. நாகாபரணன், Siva as wearing serpents as ornaments. நாகாலயம், the abode of the Nagas, the inferior world. நாகேந்திரன், as நாகதேவன்; 2. the cobra, as a deity. பறவைநாகம், a flying dragon. பைந்நாகம், a cobra.
ஊசி - Oosi
s. a needle, இழைவாங்கி; 2. an iron style for writing on palmyra leaf, எழுத்தாணி; 3. a pin; 4. sharp pointedness, கூர்மை; 5. slenderness, lightness, சிறுமை. as in ஊசித்தொண் டை (coll.)
ஊசிக்காது, -க்கண், -த்துளை, the eye of a needle. ஊசிக்காந்தம், load-stone, magnet. ஊசிக்கூடு, a needle-case. ஊசிமல்லிகை, a species of jasmine. ஊசிமுனை, the point of a needle. ஊசியோட்ட, to sew. குண்டூசி, a pin.
From Digital DictionariesMore
