மோனை - Moonai
s. the beginning, ஆதி; 2. (மோனைத்தொடை) the rhyming letter of the feet in a verse or line, alliteration.
தொடை - Thodai
s. the thigh, குறங்கு; 2. a flower-garland, பூமாலை; 3. a bowstring, வில்நாண்; 4. an arrow, அம்பு; 5. rhyme in poetry, செய்யுளுறுப்பி லொன்று; 6. a surrounding wall, a bullwark, a fortification, மதிற்சுற்று; 7. verse, poetry, பாட்டு; 8. block projecting from a wall to support a beam, சுவர்ப்புறத்து நீண்ட வுத்திரம்; 9. a bunch of flowers.
தொடைதட்டி வெள்ளாழர், -வெள்ளாளர், barbers. தொடையிலே தட்ட, --தட்ட, to strike the thigh in token of bravery, defiance, admiration, surprise etc. தொடையை நிமிண்ட, to pinch the thigh. தொடைவாழை, --வாளை, a tumour on the thigh near the groin; 2. a shrub whose leaves are used to cure the tumour. தொடைவாழை (வாளை) புறப்பட்டுக் கிடக்க, to lie sick of the thigh tumour. தொடை விகற்பம், the different varieties of rhyme. எதுகைத் தொடை, consonance or rhyming of the 2nd letter in verses. பின்னந் தொடை, a hind-quarter. முரண்டொடை, a kind of poetry consisting of words taken in contrast or by antithesis. முன்னந் தொடை, a forequarter of a sheep etc. மோனைத் தொடை, alliteration.
முகனை - mukanai
com. மோனை,
s. beginning, the fore part, front-corner,
முதல்.
முகனைக்காரன், a manager, a headman, a superintendent. எகனை முகனை, cause and result (coll.) முகனை முடிவு, beginning and end.
From Digital Dictionaries
