நம்பிக்கை - Nambikkai
(
நம்பகம்)
s. (
நம்பு) confidence, trust, hope,
விசுவாசம்; 2. that which is confidential,
உறுதிப்பாடு; 3. an oath,
ஆணை.
எனக்கு நம்பிக்கையுண்டு, I have hope. நம்பிக்கைகொள்ள, --வைக்க, to have confidence, to believe, to trust. நம்பிக்கைசொல்ல, to promise firmly. நம்பிக்கைத்துரோகம், breach of trust. நம்பிக்கைபண்ண, to assure; 2. to make an oath. நம்பிக்கையாயிருக்க, to be certain. நம்பிக்கையுள்ளவன், a trustworthy man (opp. to நம்பிக்கையற்றவன்); 2. a man possessing confidence. நம்பிக்கையோலை, a pass-port.
எண்ணம் - Ennnnam
s. thought, opinion, நினைவு; 2. purpose, intention, நோக்கம்; 3. conjecture, estimate, மதிப்பு; 4. pride, arrogance, இறுமாப்பு; 5. hope, நம்பிக்கை; 6. regard, respect, கனம்; 7. care, caution, anxiety, விசாரம்; 8. mathematics, கணிதம்.
"பொது எண்ணம்," "Idea" (Plato). எண்ணக்காரன், a soothsayer. எண்ணங் குலைந்தவன், one that is defeated in his expectation, one that has lost his reputation. எண்ணங் கொள்ள, to entertain hope, opinion or view. எண்ணமிட, to think, consider. எண்ணம் பார்க்க, to look for signs. தான் (நான்) என்கிற எண்ணம், presumption, self-conceit.
அவம் - avam
s. what is vain, futile, good for nothing,
பயனின்மை.
அவ as prefix signifies negation, privation, contrariety, and inferiority. In words with adverse meaning it intensifies, as
அவகேடு,
அவமானம்.
அவகடம், deception; அவகடம்பண்ண, to deceive. அவகாலம், improper unlucky time. அவகீர்த்தி, ill-fame, infamy, disgrace. அவகுணம், a bad symptom or augury, a bad disposition. அவகேடு, ill-luck, misfortune, calamity. அவகுறி, அவசகுணம், a bad sign, illomen; அவசங்கை, disregard. அவச்சொல், inauspicious word. அவசெயம், அபஜெயம், defeat. அவதம், false penitence. அவநம்பிக்கை, distrust, unbelief. அவநியாயம், அவஞாயம், injustice. அவபத்தி, impiety, superstition. அவப்பொழுது, time misspent, as அவப் பொழுதிலும் தவப்பொழுது, better pray than being idle. அவமதி, disrespect, insult, folly. அவமதிக்க, to treat with disrespect; to insult, நிந்திக்க. அவமானம், அவசாவு, an unhappy, untimely death, self-murder. அவமரியாதை, Incivility. அவமழை, an unseasonable, excessive rain. அவமாக்க, to make useless. அவமாய்ப் போக, to be in vain, to be good for nothing. அவமார்க்கம், துன்மார்க்கம், immorality, heresy. அவமானம், ignominy, affront. அவமானம் பண்ண, to disgrace, vilify. அவயோகம், misfortune. அவராகம், freedom from desire. அவலட்சணம், ugliness, uncomeliness. "தக்கார்க்கு அவம் அரிது" ஏலாதி
From Digital Dictionaries
