பாத்திரம் - Paathiram
s. a vessel, a drinking cup, கலம்; 2. worthiness, fitness, merit, தகுதி; 3. a worthy, qualified person.
பாத்திரமறிந்து பிச்சையிட, to give alms to the deserving. பாத்திரவான், பாத்திரவாளி, பாத்திர மானவன், a fit, worthy person. பாத்திராபாத்திரம், worthiness, and unworthiness.
இரத்தம் - Ratham
ரத்தம்,
s. blood,
உதிரம்; 2. red, crimon,
சிவப்பு; 3. coral,
பவளம்; 4. lungs, lever, spleen and other viscera,
ஈரல்; 5. saffron,
குங்குமம்; 6. stick lac,
கொம்பரக்கு.
இரத்தக்கலப்பு, --உறவு, relation by blood, consanguinity. இரத்தக்கவிச்சு, --க்கவில், offensive smell of blood. இரத்தக்கழிச்சல், --கிராணி, dysentery. இரத்தக்குழந்தை, a new-born child. இரத்தக் கொழுப்பு, --புஷ்டி. lustiness, stoutness, plethora, pride. இரத்தங்கக்க, இரத்தமாய் வாயிலெடுக்க, to vomit blood. இரத்தங்குத்தி வாங்க, to blood. இரத்த சம்பந்தம், consanguinity. இரத்த சாட்சி, martyrdom, martyr (chr. us.) இரத்தச் சுருட்டை, blood carpersnake, the bite of which causes blood vomiting. இரத்தம் சுண்டிப்போயிற்று, the blood is dried up by hunger, fasting etc. இரத்த நரம்பு, --தாது, vein, blood vessel. இரத்த பாத்தியம், consanguinity, kin. இரத்தபாசம், affection due to blood relationship. இரத்தப்பழி, revenge for bloodshed. இரத்தப்பிரமியம், bloody urine. இரத்தப்பிரவாகம், a flood of blood. இரத்தப்பிரியன், a blood thirsty man. இரத்த மூலம், hemorrhoids. இரத்தம் பீறிடுகிறது, blood gushes out. இரத்தம் வடிகிறது, பாய்கிறது, blood runs down. இரத்தாசயம், the heart. இரத்தாம்பரம், red or purple cloth. இரத்தோற்பலம், the red water-lily.
சபை - Sabai
s. hall of assembly, a public hall, மண்டபம்; 2. an assembly, கூட்டம்; 3. an assembly of learned men; 4. (Chrus.) a church, congregation.
சபாகம்பம், nervousness before an audience. சபாசனம், a stated assembly; 2. honour done to a person. சபாதாம்பூலம், betel, areca nuts etc, (தாம்பூலம்) distributed at a marriage. சபாத்தியட்சன், (ஸபா+அத்யஷன்) the president of an assembly, சபா நாதன். சபாநாதன், -நாயகன், same as சபாத்தி யட்சன்; 2. Siva. சபாபதி, the president of an assembly; 2. Nataraja, Siva in Chidambaram temple. சபாமண்டபம், a public hall. சபாமூப்பன், (R. C.) a church warden. சபாரஞ்சகம், ரஞ்சிதம், pleasing manners; that which is pleasing to the audience. சபைகலைய, to disperse as a society. சபைகூட, to assemble as a society or congregation. சபைக்கட்டு, the established rules & practices of a community; the established rules of a church. சபைக்காரன், a member of a recognized church. சபைக்குப்புறம்பாக்க, to excommunicate. சபைக்கோழை, (see under கோழை) one who is nervous before an audience. சபையேற, to appear before an assembly; 2. to be put before a learned assembly for approval; 3. to gain notoriety. சப்பியம், propriety of speech, observed in society; what is fit for an assembly. சப்பியர், சபையார், சபிகர், the members of an assembly, or a congregation. திருச்சபை, the holy church.
From Digital DictionariesMore
