எழுத்து - Ezhuththu
s. a letter,
அட்சரம்; 2. a written letter, a writing, a painting, a bond,
சீட்டு; 3. destiny as written in the head; 4. signature,
கையெ ழுத்து; 5. Grammar,
இலக்கணம்; 6. entry, enrolment,
பெயர்ப் பதிவு.
அவனுக்கு எழுத்து இன்னம் படியவில்லை, he has no settled hand, his hand writing is not yet settled. எழுத்ததிகாரம், எழுத்திலக்கணம், (in gram.) orthography. எழுத்தறப் படிக்க, to read distinctly. எழுத்தாணி, an iron pen for writing on cadjan leaves; a style. Different kinds of style are; அலகெழுத்தாணி, குண்டெழுத்தாணி, கணையெழுத்தாணி, மடிப்பெழுத்தாணி, மடக்கெழுத்தாணி, வாரெழுத்தாணி, தேரெழுத்தாணி, etc. எழுத்தாணிக் கூடு, a sheath for the iron pen. எழுத்தாணிப் பூண்டு, -ப்பச்சை, the name of a plant. எழுத்துக்காரன், a writer, a clerk; 2. a painter, a cloth painter. எழுத்துக் கூட்ட, to spell. எழுத்துக் கோக்க, to compose (types). எழுத்துச் சந்தி, -ப்புணர்ச்சி, union of letters in combination. எழுத்துச் சாரியை, particles used in naming any letter as கரம், காரம், and கான். எழுத்துப் பிழை, --ப்பிசகு, an error in writing or spelling. எழுத்துவாசனையறியாத, illiterate. எழுத்து வேலை, writing, cloth painting. இடையெழுத்து, the 6 middle-sounding letters (ய், ர், ல், வ், ழ், ள்). இளவெழுத்து, a hand not yet formed. இனவெழுத்து, kindred letters. கிறுக்கெழுத்து, a letter erased cancelled; a letter badly written. குற்றெழுத்து, a short vowel. கூட்டெழுத்து, double letters written in a contracted form. சிற்றெழுத்து, small letters. சுட்டெழுத்து, a demonstrative letter. சுருக்கெழுத்து, short hand. நிலவெழுத்து, letters written with the finger on the sand. நுணுக்கெழுத்து, a character ill written, too small and not legible. நெட்டெழுத்து, a long vowel. நெட்டெழுத்துக்காரன், the writer of a document. பேரெழுத்து, large letters. முதுவெழுத்து, a well settled hand. மெல்லெழுத்து, the six soft-sounding letters (ங், ஞ், ண், ந், ம், ன்). வல்லெழுத்து, the six hard-sounding letters (க், ச், ட், த், ப், ற்). வினாவெழுத்து, an interrogative letter.
முதலை - Mudalai
(vulg.) முதளை, s. a crocodile, an முதலைக்கோரை, a tall grass, cyperus dubious.
முதலைப்பூண்டு, a plant, polygonum glaber.
காயம் - Kaayam
s. wound, புண்; 2. asafoetida, பெருங்காயம்; 3. medicine prepared for women in child--bed, காயமருந்து; 4. pepper, மிளகு; 5. garlic, பூண்டு; 6. pungency, உறைப்பு; 7. (Ar.) that which is fixed, permanent, நிலையா னது.
அந்த உத்தியோகம் காயமல்ல, it is not a permanent employment. காயங்கட்ட, to dress a wound. காயப்பட, காயம்பட, to be wounded. காயப்படுத்த, to wound. காயம்போட, -கொடுக்க, to give a compound of several drugs to a lyingin woman. அடிக்காயம், a wound from a blow. சாவுக்காயம், a mortal wound. திரிகாயம், காயத்திரி, a compound of three pungent substances as asafoetida, pepper and garlic. படுகாயம், serious wound. பிழைகாயம், a wound that is not mortal. பெருங்காயம், asafoetida.
From Digital DictionariesMore
