போதனை - Poothanai
s. knowledge, wisdom, போ தம்; 2. instruction, persuasion, exhortation, போதிப்பு; 3. crafty instruction, instigation, தூண்டுகை.
துர்ப்போதனை, evil counsel. போதனாசக்தி, the capacity of teaching.
ஞானம் - Gnaanam
s. intelligence, அறிவு; 2. science, learning, knowledge, wisdom, கல்வி; 3. spiritual knowledge; 4. the highest state of bliss in Saivism; see பாதம்.
ஞான கஞ்சுகன், s. the deity as pure intelligence clothed with wisdom. ஞானகாரணி, the authoress of wisdom, Saraswati. ஞானகாரியம், spiritual matters. ஞானகுரு, ஞானாசாரியன், the spiritual guru, i. e. the deity appearing in human form to instruct his disciples. ஞானக்கண், mental vision, spiritual sight (opp. to. ஊனக்கண்). ஞான சபை, a hall at Chidambaram symbolizing the immensity of God. ஞான சமாதி, the posture of the erect silent ascetic of the highest degree. ஞான சிகாமணி, God, as crowning all wisdom. ஞான சூட்சம், spiritual interpretation, a clue to the understanding of the mystical parts of religion. ஞானஸ்நானம், baptism, see under ஸ்நானம். ஞானதிரவியம், ஞானானுபான திரவியம், (chr. us.) sacrament. ஞான திருஷ்டி, -திட்டி, spiritual light or illumination. ஞான தீட்சை, the imparting of spiritual illumination, by the look of the guru in his official capacity. ஞானதீபம், -தீபிகை -விளக்கு, the lamp of knowledge. ஞானத் தகப்பன், (chr. us.) god-father. ஞானத்தாய், god-mother. ஞானநிட்டை, -நிஷ்டை, the devotion of the gnani as a silent worshipper, having the mind fixed on a divine object. ஞானநூல், theological treatises. ஞானபாரகன், a profound philosopher. ஞானபோதகம், -போதனை, instruction in the mysteries of religion. ஞானப்பால், spiritual milk, divine knowledge. ஞானப்பிள்ளை, (chr. us.) a god-son or god-daughter. ஞானமயம், spirituality. ஞானமார்க்கம், the course of life according to highest degree of Saivism; 2. the sublime and spiritual parts of religion. ஞான முத்திரை, a distinguishing mark impressed on a person to denote his religion. ஞானமுள்ளவன், one who is wise. ஞானமூர்த்தி, God; 2. Saraswati. ஞானவல்லி, Parvathi. ஞானவான், (fem. ஞானவதி) a wise person, ஞானவந்தன். ஞானாகரன், the deity as the source of wisdom. ஞானசாரியன், as ஞானகுரு. ஞானாதிக்கம், the possession of wisdom. ஞானாமிர்தம், spiritual nectar. ஞானாயுதம், a spiritual armour or weapon. ஞானார்த்தம், spiritual mystical sense. (ஞான+அர்த்தம்). ஞானானந்தம், the sublime spiritual enjoyments of religion. ஞானானந்தன், the deity, full of spiritual delight. ஞானானுட்டானம் ஞானாநுஷ்டானம், the practice of the gnani. ஞானானுபவம், the enjoyment of wisdom. ஞானானுபானம், (chr. us.) means of grace. see ஞானதிரவியம். ஞானி, a wise man, a learned man or woman; 2. a man in the 4th or highest degree of Saiva system; 3. Brahma of the traid; 4. a gallinaceous fowl, a cock is knowing the hours of the night. ஞானேந்திரியம், the five organs of sense. ஞானோதயம், the dawn of spiritual wisdom. ஞானோபதேசம், as ஞானபோதகம். மெய்ஞ்ஞானம், com. மெஞ்ஞானம், true wisdom. வாசாஞானம், வாய்ஞானம், speculative knowledge. அஞ்ஞானம், ignorance, heathenism (அ, priv.)
புத்தி - putti
s. understanding, intellect, wit, judgment, reason, அறிவு; 2. admonition, counsel, exhortation, போதனை; 3. consciousness, உணர்ச்சி; 4. (astron.) daily motion of a planet; 5. instinctive knowledge as possessed by brutes, instinct, இயற்கையுணர்வு.
புத்திமானே பலவான், he who is wise is mighty. புத்திகற்பிக்க, to instruct, to admonish. புத்திகூர்மை, acuteness of intellect. புத்திகெட்டவன், a stupid person. புத்திகேட்க, to listen to advice, to ask counsel. புத்திக்கெட்டாதது, that which is in comprehensible. புத்திசாலி, -மான், -யுள்ளவன், a prudent, sagacious, skilful man. புத்திசொல்ல, to admonish, to exhort. புத்தி தாழ்ச்சி, புத்தித்தாழ்ச்சி, imprudence, stupidity. புத்திதெளிய, to become enlightened. புத்திமதி, admonition, advice, doctrine. புத்திமயக்கம், bewilderment, silliness. புத்தியறிய, to have discretion or prudence; to arrive at puberty. புத்தியீனம், புத்தியில்லாமை, folly, stupidity, indiscretion. புத்திவிமரிசை, investigation.
From Digital DictionariesMore
