தபசு - tapacu
தவ்வசு, தபம், தவம், s. self-mortification, an austere life; 2. penitence, penance.
தவசுபண்ண, to do penance, to lead an austere life. தபசி, தவசி, தவத்தி, தபோதனன், தவத்தோன், a devotee, an ascetic. தபவேடம், the garb or costume of an ascetic. தபாக்கினி, the fervour of devotion, fires kindled for self-mortification. தபோபலம், supernatural power obtained by abstract devotion. தபோபுண்ணியம், merit acquired by austerities. தபோவனம், a sacred forest frequented by ascetics. செபதபம், prayerful penance.
தவசு - tavacu
தவம், s. see தபசு, penance.
தவசு முருங்கை, a medicinal plant, justicia tranquebariensis.