ஆதி - ati
s. beginning, commencement, துவக்கம்; 2. source, cause, மூலம்; 3. the Supreme Being, கடவுள்; 4. antiquity, பழமை; 5. (as affix) this and the rest and so on, as ஆபரணாதிகள், jewels and other ornaments, போஜ னாதிகள், victuals.
ஆதிகாரணம், primary cause. ஆதிசேஷன், a fabulous serpent, supporting the earth on its head. ஆதித்தாய் தகப்பன், our first parents. ஆதிநூல், the Vedas, the scriptures. ஆதிமுதல், from the beginning. ஆதிமூலம், rudiments; 2. Supreme Being. ஆதியந்தம், the beginning and the end. ஆதியோடந்தமாய், from the beginning to the end. ஆதிவருணர், the Brahmins.
உதி - uti
VI. v. i. rise as the sun, moon, stars, உதயமாகு, 2. be born, பிற; 3. come into existence, தோன்று
என்மனதில் அப்படி உதிக்கிறது, so it seems to me, such thoughts rise in my mind. திடீரென வந்துதித்தான், he suddenly made his appearance. உதிவெள்ளி, the morning star, (venus) உதிப்பு, v. n. birth, appearance; 2. wisdom.
புத்தி - putti
s. understanding, intellect, wit, judgment, reason, அறிவு; 2. admonition, counsel, exhortation, போதனை; 3. consciousness, உணர்ச்சி; 4. (astron.) daily motion of a planet; 5. instinctive knowledge as possessed by brutes, instinct, இயற்கையுணர்வு.
புத்திமானே பலவான், he who is wise is mighty. புத்திகற்பிக்க, to instruct, to admonish. புத்திகூர்மை, acuteness of intellect. புத்திகெட்டவன், a stupid person. புத்திகேட்க, to listen to advice, to ask counsel. புத்திக்கெட்டாதது, that which is in comprehensible. புத்திசாலி, -மான், -யுள்ளவன், a prudent, sagacious, skilful man. புத்திசொல்ல, to admonish, to exhort. புத்தி தாழ்ச்சி, புத்தித்தாழ்ச்சி, imprudence, stupidity. புத்திதெளிய, to become enlightened. புத்திமதி, admonition, advice, doctrine. புத்திமயக்கம், bewilderment, silliness. புத்தியறிய, to have discretion or prudence; to arrive at puberty. புத்தியீனம், புத்தியில்லாமை, folly, stupidity, indiscretion. புத்திவிமரிசை, investigation.
From Digital Dictionaries
