தோற்று -
III. v. i. appear to the sight or imagination, தோன்று; 2. rise, originate, உற்பவி; 3. be evolved from original elements; 4. cause to appear, show, produce, தோன்றச்செய்.
எனக்கவன் தோற்றப்படவில்லை, he is not come in my sight. தோற்றாமல், neg. v. part being imperceptible or invisible. தோற்றுதல், தோற்றல், v. n. imagination, rise, birth, தோற்றம். மனசிலே தோற்றுகிற தோற்றுதல், an imagination. தோற்றுவாய், a preface or an introduction to a literary work.