உறவு - Uravu
s. consanguinity, affinity, relationship, சம்பந்தம்; 2. friendship, நட்பு; 3. union, ஐக்கியம்; 4. reconciliation, ஒற்றுமை; 5. worldly attachment (opp. to துறவு); 6. desire விருப்பம், ஆவல்.
உறவர், உறவினர், relations, friends. உறவாட, to behave towards one or treat one as a relation. உறவி, relationship; 2. worldly attachment. உறவின்முறை, (cantr. of உறமுறை) consanguinity, kindred. உறவின்முறையார், உறமுறையார், relations. உறவுகலக்க, to form new relationships by intermarriage; to be friends. உறவுபண்ண, --ஆக்க, to make people friends with each other; to reconcile parties. உறவுமுறிதல், a breach of friendship. கிட்டின, (நெருங்கின) உறவு, a near relation. தூரஉறவு, a distant relation.
சுமந்து - Sumanthu
III.
v. t. (
caus. of சும), load, lay a charge or burden on a person, charge with a fault,
ஏற்று.
சுமத்தி வைக்க, to impute, to charge, to impose a debt upon a person. ஆக்கினை சுமத்த, to inflict punishment, to condemn. குற்றஞ் சுமத்த, to accuse.
அழுக்கு - Azhukku
s. dirt, filth, அசுத்தம்; 2. excrement, மலம்; 3. stain, moral defilement, மாசு; 4. envy, பொறாமை; 5. discharges after confinement.
அவன் மனசில் அழுக்கிருக்கிறது, he has a bad conscience. அழுக்கான மனம், an envious mind. அழுக்குப்பட --அடைய, to grow dirty. அழுக்குப்படுத்த --ஆக்க, to make unclean. அழுக்கன், a miser, உலோபி.
From Digital DictionariesMore
