ஈறு - Iiru
s. end, death, termination,
முடிவு;
உ உ , dem. pref. that, this, intermediate, not distant as உவ்விடம், that place (see அ dem. Note); 2. a particle added to the final ல், ள், ழ், ர், ண் & 2. the gums, பல்லீறு; 3. boundary, limit, எல்லை as in ஈறு தப்பின பேச்சு, bad language, தகாதவார்த்தை.
பிள்ளைக்கு ஈறு இட்டிருக்கிறது, the child is teething. ஈறாந்தம், ஈறுகடைசி, final end, utmost limit. ஈறிலான், ஈறிலி, the Deity who has no end. ஈற்றசை, an expletive at the end of a word. ஈற்றயல், penultimate.
கடைசி -
s. (a prolongation of கடை) end, termination.
கடைசி முறை, the last time. கடைசியாய், lastly, for the last time. கடைசியிலே, at last, lastly, finally. வருஷக் கடைசி, the end of the year. ஏறாங்டைசி, ஏறுகடைசி, last of all, the remotest point.
