கறை - Karai
(கறள்) s. spot, stain, மாசு; 2. fault, defect, pollution, குற்றம்; 3. colour, நிறம்; 4. blackness கறுப்பு; 5. poison, விடம்; 6. blood, உதிரம்; 7. a mortar for pounding, உரல்; 8. tribute, கப்பம்.
கறைக்கண்டன், Siva, as having poison in his throat, கறைமிடற்றான். கறைப்பட, to be spotted, stained or polluted. கறைப்படுத்த, to stain, taint, tarnish, pollute. கறைப்பல், discoloured teeth. கறைபிடிக்க, to become rusty, to form as rust. கறைபோக்கி, soap. கறையடி, the elephant, as having legs resembling mortar. கறையாயிருக்க, கறைகறையாயிருக்க, to be full of spots. கறையோர், taxpayers, ratepayers.
கொண்டி -
s. (கொள்) pillage, plunder, கொள்ளை; 2. the corner pin of a door for a hinge, கொண்டை; 3. tribute, கப்பம்; 4. abundance, ஏராளம்; 5. an insubordinate person or animal; 6. a concubine, பரத்தை; 7. food, உணவு.
கொண்டிப்பணம், the fine imposed on impounded cattle. கொண்டிமகளிர், prostitutes; 2. women taken as captives. கொண்டிமாடு, a straying cow or bullock. கொண்டிமேய, to graze thievishly where not allowed.
கறவு -
s. tribute, கப்பம்.
From Digital DictionariesMore
