கொல் - Kol
a particle (இடைச்சொல்) expressing doubt or used as an expletive; 2. an imitative sound, a great noise; 3. s. a blacksmith or his caste, கொல் லன்; 4. a trowel, கொல்லறு; 5. a large nail for studding doors or gates to add to their strength, கொல்லுத்தடி யாணி; 6. (in compounds) metal (as in செங்கோல், gold).
கொல்லச் சேவகர், treasure-keepers. கொல்லறு, a trowel, கரணை. கொல்லற்றுக்காரன், கொற்றன், கொல் லத்துக்காரன், a bricklayer, a mason. கொல்லற்று வேலை, masonry. கொல்லனுலை, கொல்லுலை, a forge, a smithy. கொல்லன், a blacksmith, கருமான். கருங்கொல்லர், ironsmiths. செங்கொல்லர், goldsmiths.
கரணை -
s. a small trowel, கொல்லறு; 2. a joint or knot in trees, கரடு; 3. a piece between two knots in sugar cane and other reeds; 4. a piece of a long edible root etc. cut cross-wise; 5. a plant of different species as காட்டுக்கரணை, கறிக்கரணை, காராக் கரணை etc.
கரணைக்கிழங்கு, the bulbs of கரணை plant. கரணை ஆட, to cut into pieces cross wise.
சலக்கரணை - calakkaranai
s. advantage, good state, privilege, prerogative சௌகரியம்; 2. abatement in favour of debtor, சகாயம்.
சலக்கரணையாய்வாழ, to prosper.
From Digital DictionariesMore
