கொல் - Kol
a particle (இடைச்சொல்) expressing doubt or used as an expletive; 2. an imitative sound, a great noise; 3. s. a blacksmith or his caste, கொல் லன்; 4. a trowel, கொல்லறு; 5. a large nail for studding doors or gates to add to their strength, கொல்லுத்தடி யாணி; 6. (in compounds) metal (as in செங்கோல், gold).
கொல்லச் சேவகர், treasure-keepers. கொல்லறு, a trowel, கரணை. கொல்லற்றுக்காரன், கொற்றன், கொல் லத்துக்காரன், a bricklayer, a mason. கொல்லற்று வேலை, masonry. கொல்லனுலை, கொல்லுலை, a forge, a smithy. கொல்லன், a blacksmith, கருமான். கருங்கொல்லர், ironsmiths. செங்கொல்லர், goldsmiths.
கொத்தன் -
s. (prop.) கொற்றன், which see; 2. a tender jack-fruit, கொத்தச் சக்கை, பலாப்பிஞ்சு.
தாரா -
s. duck, வாத்து; 2. a heron, குருகு; 3. neg. verb, they do not give; 4. neg. participle, not giving (as in தாராக் கொற்றன், Kottan who does not give) பெயரெச்சம்; 5. a neg. verbal participle as in தாராவொழிந்தான், he passed off giving nothing, வினையெச்சம்.
From Digital DictionariesMore
