பொன் - Pon
s. gold
சுவர்ணம்; 2. Lakshmi; 3. beauty,
அழகு; 4. metal in general (as in
கரும்பொன், iron etc.); 5. a small gold coin; 6. lustre, brilliance,
பிரகாசம்; 7. the sun,
சூரியன். In combination
ன் is changed into
ற் before
க,
ச,
த,
ப).
போ போ , a poetic expletive, அசைநிலை.
பொன்விளையும் பூமி, a fertile soil, soil yielding gold. பொற்கசை, பொற்கம்பி, பொற்சரடு, goldwire. பொற்கட்டி, an ingot or lump of gold. பொற்கண்டை, -கெண்டை, -சரிகை, gold fringe, threads of gold. பொற்கலசம், (christ. us.) a golden vial. பொற்கலம், -கலன், a gold salver; 2. a gold ornament. பொற்காசு, a gold coin. பொற்சங்கிலி, a gold chain. பொற்சீந்தில், a sweetish kind of the menispermum cordifolium, நற் சீந்தில். பொற்சுண்ணம், gold-dust strewn on persons upon grand occasions, பொற்றூள். பொற்பணிதி, பொன்னகை, பொன்னாபர ணம், gold jewels. பொற்பாளம், bars of gold, bullion. பொற்பூச்சுப்பூச, to gild, to gild over. பொற்றகடு, a gold plate. பொற்றட்டான், பொன்செய் கொல்லன், a goldsmith. பொற்றாமரை, the golden lotus of Swerga; 2. a sacred tank at the temple in Madura. பொற்றொடி, a gold bracelet; 2. a woman wearing a gold bracelet. பொன்மணல், sand containing gold. பொன்மயம், golden lustre. பொன்மலை, Maha Meru, the golden mountain; 2. the golden rock in Trichinopoly. பொன்முளை, a stamp on gold coin. பொன்மை, the colour of gold. பொன்வகை, the four species of gold viz. ஆடகம், கிளிச்சிறை, சாதரூபம், சாம்பூநதம். பொன்வண்டு, a gold-coloured bettle, cantharides. பொன்வாய்ப்புள், a kind of bird-a species of king-fisher, சிச்சிலிக் குருவி. பொன்வித்து, sand containing lead, நாகமணல். பொன்விலை, a very high price.
சஞ்சீவி -
சஞ்சீவனி,
சஞ்சீவினி,
s. a medicine for long life a restorative; 2. gulancha,
சீந்தில்.
சஞ்சீவகரணி, a medicine which restores one to strength and consciousness; 2. the tamarind tree. சஞ்சீவனம், restoring to life; reviving, reanimating. சஞ்சீவி மூலிகை, a root which restores from swooning. சஞ்சீவி பருவதம், a mountain referred to in Ramayana, as having in it herbs which restore the dead to life. சஞ்சீவியாயிருக்க, to live long. அமிர்த சஞ்சீவி, a medicine which restores the dead to life, an elixir of life.
வஞ்சி -
s. a creeping plant, சீந்தில்; 2. a female, பெண்; 3. a kind of stanza, வஞ்சிப்பா.
வஞ்சியர், women. வஞ்சி வேந்தன், an epithet of Sera kings.
From Digital DictionariesMore
