தாங்கு - Thaangu
III. v. t. bear up, support, assist, தாபரி; 2. ward off, keep off, விலக்கு; 3. bear, suffer, endure, tolerate, சகி; 4. carry, சும; 5. protect, guard, கா; 6. maintain, ஆதரி; v. i. halt in speaking or walking, நிறுத்து; 7. suffice.
எனக்குத் (என்னால்) தாங்காது, I cannot afford it, it is not enough for me, I cannot put up with it, I cannot endure it. அவனுக்குச் சாப்பாடுகொடுத்துத் தாங் காது, no one can afford to feed him. என்னாலே அவ்வளவு கொடுக்கத் தாங் காது, I cannot afford to give so much. காற்றுக்குத் தாங்காது, it will not bear the wind. தாங்கித் தடுக்கிட, to treat with the greatest respect or tenderness. தாங்கித்தாங்கி நடக்க, to go hobbling, to limp in walking. பசு காலைத் தாங்கித்தாங்கி வைக்கிறது, (நடக்கிறது) the cow limps in walking. தாங்கித்தாங்கிப் பேசுகிறான், he speaks haltingly. தாங்கு, v. n. bearing, தாங்கல்; 2. support, தாங்கி; 3. staff or pike, ஈட்டிக் காம்பு.
பொறு - Poru
VI. v. t. bear, sustain, சகி; 2. bear with, have patience; 3. suffer, tolerate, endure, தாங்கிக்கொள்; 4. overlook, forgive, மன்னி; 5. take a responsibility, உத்தரவாதமாகு; v. i. wait, stay, stop, நில்; 2. run aground, தட்டிபோ; 3. come upon or devolve (as duty), சுமரு; 4. become fixed or wedged in, மாட்டிக்கொள்; 5. cost as an article, be spent or expended on; 6. behave, இணங்கி யிரு.
சற்றுப் பொறு, wait a little. இது இவனைப்பொறுத்த காரியம், this devolved on him. எனக்குப் பொறுக்காது, I cannot put up with it. முடிபொறுத்த ராசா, a crowned king. பொறுத்தார் பூமிஆள்வார், the patient will govern the earth. பொறாதவன், one that cannot bear an injury or an affliction; one who is not worth anything. தலைபொறாதவன், one that cannot carry a burden on his head. பொறுத்த சமுசாரம், a large burdensome family. பொறுத்தல், v. n. forbearing; enduring. பொறுத்துக்கொள்ள, to forgive, to bear patiently. பொறுப்பு, v. n. patience toleration, sufferance; 2. heaviness, weight, charge, responsiblity; 3. prop, support. பொறுப்பற்றதனம், indifference to a trust; 2. envy. பொறுப்பற்றவன், an impatient man; 2. one destitute of help. பொறுப்பாளி, a responsible person. பொறுப்புக்கட்ட, -வைக்க, to put responsibility on one, to hold one responsible.
சுமை - Sumai
s. (சும) a burden, a load, பாரம்; 2. bounden duty, கடமை; 3. a measure equal to 6 measures; 4. a bundle of 18 cocoanuts; 5. bundle of 27 கவளி, of betel-leaves.
சுமைகூலி, the hire for carrying a burden. சுமைதலை, see சுமதலை. சுமை தாங்கி, a rest or platform of stone etc. to place burdens upon. சுமையடை, a pad for the head for carrying, சும்மாடு. சுமையாள், சுமைகாரன், a porter, carrier, bearer. சுமையெடுக்க, to carry a load. ஆட்சுமை, a cooly-load.
From Digital DictionariesMore
