ஆனந்தம் - Aanantham
s. great joy, bliss, happiness, பேரின்பம்; 2. death, மரணம், 3. fault in poetry. பாக்குற்றங்களுள் ஒன்று.
ஆனந்தகரம், that which delights. ஆனந்த சந்தோஷம், -க்களிப்பு, exceeding, great joy. ஆனந்த பரவசம், ecstasy of joy especially in divine things. ஆனந்தபாஷ்பம், tears of joy. ஆனந்தன், God, the supremely Happy One. மோட்சானந்தம், joy celestial. ஆனந்த தாண்டவம், ecstatic dance of Siva, ஆனந்த நிருத்தம், -நர்த்தனம். ஆனந்த மயம், that which is full of bliss; innermost sheath of the soul. ஆனந்த மூலி, opium as it produces joy by intoxication.
ஊர்த்தம் - urttam
ஊர்த்துவம், that which is erect or high; adv. above, upwards, மேல்.
ஊர்த்துவகதி, ascent as of heavenly bodies. ஊர்த்துவகாமினி, a horse which mounts to the skies. ஊர்த்துவ சுவாசம், short breathing, as at the time of death. ஊர்த்துவ தாண்டவம், dance with one leg poised upward. ஊர்த்துவ புண்டரம், the erect sectarian mark on the forehead. ஊர்த்துவ லோகம், the home of the celestials. ஊர்த்துவாங்கம், part of the body above the waist.
