இயற்கை - Iyarkai
s. (இயல், v.) nature. disposition, inherent quality, சுபாவம்; 2. state, condition. தன்மை; 3. ability, influence, திராணி; 4. custom, habit, வழக்கம்; 5. anything natural as opposed to செயற்கை, artificial productions.
இயற்கை அறிவு, instinct, intuition x செயற்கையறிவு, acquired knowledge. இயற்கைக் குணம், natural disposition, temper, சுபாவம். இயற்கைப் பொருள், ( x செயற்கைப் பொருள்) natural object. இயற்கையான குடி, a respectable wealthy family. இயற்கை நுசரணையான மதம், natural religion.
ஏது -
(ஹேது) s. cause, origin, காரணம்; 2. means, instrument, எத்தனம்; 3. pecuniary ability, திராணி; 4. augury, நிமித்தம்.
ஏதன், one who is the first cause, மூல காரணன். ஏதிலார், (ஏது+இலார்). the poor, the destitute. ஏதுகாட்ட, to show reason. ஏதுவாக, --வாயிருக்க, to be adapted to; to be liable to. பாவத்துக்கு ஏதுவான காரியம், a thing that leads to sin. நஷ்டத்துக் கேதுவாயிருக்க, to be in danger of loss. ஏதுவானவன், a man of property. மரண ஏதுக்கள், causes or forebodings of death.
திராணி -
s. strength, ability, efficiency, சமர்த்து; 2. pecuniary ability. திராணியுள்ளவன், an able, influential or competent person.
From Digital DictionariesMore
