நாடு - Naadu
s. a country, a state, a realm, இராச்சியம்; 2. a rural country (opp. to நகரம், a city or a town); 3. a populated country (opp. to காடு, forest tracts), தேசம்; 4. place, room, area, பரப்பு; 5. earth, land as distinguished from sea, பூமி; 6. side, region, quarter, பக்கம்; 7. the world, உலகம்.
நாடுபடுதல், v. n. obeying as a country to its rulers. நாடுபடுதிரவியம், country productions. நாடோடி, a vagrant, a vagabond, நாடோடியாய்த் திரிகிறவன்; 2. what is common to the country. நாடோடிச்சொல், -ப்பாஷை, -ப்பேச்சு, words common in the country, provincial dialect. நாடோடிய வழக்கம், a general custom in the country. நாட்டாண்மை, நாட்டாமை, chieftaincy of a country or village. நாட்டாண்மைக்காரன், the chief or headman of village. நாட்டாண்மை பண்ண, to manage the village as a headman. நாட்டார், people of a country; 2. rustics; 3. chief persons among the Vellala caste. நாட்டாள், a labourer, a rustic. நாட்டுக் குதிரை, -க்கழுதை, etc., country or domesticated horse, ass etc. (opp. to காட்டுக் குதிரை etc., wild or imported horse etc.) நாட்டுக்குற்றம், things injurious to a country, pests, scourges. நாட்டுச்சந்தம், -ப்பாங்கு, Slovenly or rustic habits of dress. நாட்டுப்புறம், country parts. நாட்டுப்புறத்தான், a rustic, an unpolished person. நாட்டுப்பெண், (prov.) a daughter-in-law. நாட்டுப்போங்கு, -வழக்கம், the style, fashion and manners of a country; 2. rusticity. நாட்டு வர்த்தமானம், the news of the mofussil. நாட்டுவளப்பம், -வளம், fertility of the country; 2. good order of a country.
