நாகம் - Naakam
s. a snake in general, especially the
cobra capella, பாம்பு; 2. blacklead,
காரீயம்; 3. the black monkey, monkey in general,
குரங்கு; 4. sky,
ஆகாயம்; 5. a mountain,
மலை; 6. an elephant,
யானை; 7. fine cloth,
நற்சீலை; 8. an astrological karna,
ஓர்கரணம்; 9. a flowering tree, Alexandrian laurel,
புன்னை மரம்; 1. a kind of precious stone,
நாகப்பச்சை; 11. Swerga,
சுவர்க்கம்; 12. a fragrant herb,
ஞாழல்; 13. a kind of prepared arsenic,
நாகபாஷாணம்; 14. a Naga, an inhabitant of Naga Loka (a demigod with a human face and the tail of a serpent).
நாககன்னி, -கன்னிகை, a female of the Naga race. நாகசாபம், curse of a cobra inflicted on a person for killing it. நாகசின்னம், நாகசுரம், நாகஸ்வரம், a kind of clarionet. நாகசேதனன், Indra. நாகதாளி, a medicinal plant used as an antidote to snake bites. நாகதிசை, the west, மேற்கு. நாகதேவன், நாகராஜன், the chief of the Nagas, Adisesha, நாகநாதன். நாகநாதன், Indra; 2. Adisesha. நாகபடம், the spread and figured neck of the cobra, ear-rings worn by females with the figure of a serpent. நாகபந்தம், one of the curious kinds of poems. நாகபாசம், a kind of snake-like rope used in warfare. நாகப்பச்சை, a precious stone. நாகப்பற்று, --வாவை, alloy of zinc in silver. நாகப்பாம்பு, the cobra. நாகப்பிரதிஷ்டை, the making of a fiveheaded cobra and worshipping it, to expiate the sin of killing a cobra, to which sin is attributed dearth of offspring. நாகப்பூச்சி, vulg. நாக்குப்பூச்சி, an earth-worm, பூநாகம். நாகமணல், sand containing lead. நாகமல்லி, --மல்லிகை, a medicinal plant, justicia nasuta. நாகரத்தினம், a gem supposed to be found in the head of the cobra. நாகலோகம், Swerga; 2. the world of the Nagas, Patala. நாகவராளி, a kind of tune, ஓரிராகம். நாகவல்லி, நாகவள்ளி, a betel plant; 2. the finishing ceremony of a marriage on the 5th day. நாகவாடை, a slight alloy in gold coin supposed to be contracted from the metal of the mould. நாகாசனன், (அசனம், food) the Brahmany kite whose food is snakes. நாகாஸ்திரம், same as நாகபாசம். நாகாந்தகன், நாகாரி, Garuda, as the devourer of snakes. நாகாபரணன், Siva as wearing serpents as ornaments. நாகாலயம், the abode of the Nagas, the inferior world. நாகேந்திரன், as நாகதேவன்; 2. the cobra, as a deity. பறவைநாகம், a flying dragon. பைந்நாகம், a cobra.
செய் - Sey
s. a corn-field, cultivated ground, வயல்.
நன்செய், wet land on which paddy is grown, rice-field. புன்செய், dry land on which any grain but rice is grown.
காடு - Kaadu
s. an uncultivated tract of land covered with forest trees, brushwood etc; jungle, ஆரணியம்; 2. a forest, wood, வனம்; 3. waste land. பாழ் நிலம்; 4. burning place. சுடுகாடு; 5. (in comb.) wild, rough, uncultivated; 6. a nominal termination as in சாக்காடு; நோக்காடு etc; 7. dry land புன்செய்; 8. chaff, straw etc. செத்தை; 9. plenty, abundance மிகுதி.
நிலம் காடாய்க் கிடக்கிறது, the ground lies uncultivated. காடாரம்பம், land where dry grain is grown. காடாற்ற, to gather the bones of a burnt corpse (and to dispose of them into holy water). காடுபடு திரவியம், forest productions. forest produce. காடுவாரி, a rake, one who scrapes up all he can. காடுவாழ்சாதி, vulg. காடுவசாதி, a wild tribe. காடுவாழ்த்து, a section of a war-poem in praise of the jungle, sylvan goddess etc. காடுவெட்டி, a wood-cutter. காடோடி, a savage, rustic. காட்டா, காட்டான், காட்டுப்பசு, a wild cow. காட்டாடு, a wild sheep. காட்டாள், a clown, a boor. காட்டுக்கீரை, different kinds of greens mixed together. காட்டுக்கோழி, a jungle fowl. காட்டுத்தனம், rusticity, uncultivated manners. காட்டுப்பன்றி, a wild boar. காட்டுப்பிள்ளை, a foundling. காட்டுப்பீ, the first black excrement of a child, calf etc. காட்டுப்புத்தி, rusticity, stupidity. காட்டுப்புறா, a wild dove. காட்டுமரம், a wild tree; காட்டுமிருகம், a wild beast. காட்டு மிருகாண்டி, vulg. -மிராண்டி, a clown, an ill-bred person, a savage. காட்டெருமுட்டை, dried cow-dung found in fields. காட்டேணி, a bison, காட்டா. காட்டேரி, இரத்தக்காட்டேரி, காட்டேறி. a sylvan demoness. இடுகாடு, burial ground. குடிக்காடு, a village. சுடுகாடு, a place for burning the dead. பருத்திக்காடு, a cotton field. பிணக்காடு, a field covered with corpses. புகைக்காடு, great smoke. புல்லுக்காடு, pasture land, a meadow. புன்செய்க்காடு, high dry land. வயற்காடு, a paddy field. வெள்ளக்காடு, a general flood, inundation. நோவுகாடேறுதல், the seeming disappearance of a disease just before the death of the person suffering from it.
From Digital DictionariesMore
