எல்லை - Ellai
s. limit, frontier, border, boundary, அத்து; 2. measure, extent, அளவு; 3. end, death, முடிவு; 4. place, locality, இடம்.
எல்லை ஓட, to run the bounds of a village (a heathen religious custom) எல்லைகடக்க, to trespass, transgress. எல்லை கட்ட, to set a boundary, to settle matters. எல்லைக்கல், a boundary stone. எல்லைத் தீ, the fire that destroys all things at the close of an age. எல்லைப்படுத்த, to limit, to settle matters. எல்லைப்பிடாரி, a demon at the outskirts of a village. எல்லைப்பிராந்தியம், எல்லைக்கரை, எல் லைப்புரம், frontier. எல்லை விருத்தி, office of protecting village boundaries, held hereditarily.
அந்தப்புரம் - Anthappuram
s. see அந்தர்ப்புரம்.
வட்டாரம் - Vattaaram
s. a circuit, a surrounding region, வட்டகை; 2. the court-yard of a house, சுற்றுப்புரம்; 3. a house, வீடு; 4. a place in the house where grain is kept, களஞ்சியம்.
வட்டாரங்களிலே விசாரிக்க, to inquire round about.
From Digital DictionariesMore
