சாதி - Saathi
s. ஜாதி, s. sex, tribe, caste, குலம்; 2. kind, class, இனம்; 3. race, family, குடும்பம்; 4. high caste, best sort or kind, மேற்சாதி; 5. nut-meg tree, சாதி மரம்; 6. a group, a multitude; 7. (logic.) a futile answer.
சாதிகுலம், high caste; 2. caste, tribe. சாதிகெட்டவன், one who has lost his caste; 2. one of low caste. சாதிக்கட்டு, caste rules. சாதிக்கலப்பு, mixed caste. சாதிக்கலாபம், caste disturbance. சாதிக்காய், nut-meg. சாதிக்குதிரை, a horse of fine breed. சாதிக்குப் புறம்பாக்க, to turn out of caste. சாதிக்கோழி, poultry of the better breed. சாதிசண்டாளன், one born of a Brahmin mother and a Sudra father; 2. one of a low caste. சாதிச் சரக்கு, a superior kind of merchandise. சாதித்தலைவன், the chief or headman of a caste. சாதிபேதம், -வித்தியாசம், -வேற்றுமை, caste distinctions, different castes, kinds of sorts. சாதிப்பத்திரி, சாதிப்பூ, mace. சாதிப்பிரஷ்டன், an out-caste. சாதிமணி, a genuine gem. சாதிமல்லிகை, Italian jasmine of an excellent kind. சாதிமானம், sympathy or fellow-feeling in a tribe. சாதிமான், one of a superior caste. சாதிமுறை, -முறைமை, the laws, rules and usages of a caste. சாதியாசாரம், the manners and customs of a caste. சாதியார், சாதிசனம், people of the same caste. சாதியைவிட, to lose or break caste. சாதிவிருத்தி, the hereditary profession of a caste. சாதிவெள்ளைக்காரன், a pure European. அந்நியசாதி, அன்னியசாதி, foreigners, low-castes. ஆண்சாதி, பெண்சாதி, both the sexes. ஈனசாதி, degraded caste. தீண்டாச்சாதி, degraded low caste not to be touched. பலபட்டடைச்சாதி, mixed caste. புறச்சாதியார், the gentile nations, out-caste people. மிருகசாதி, the brute creation; 2. stupid people. மேற்சாதி, high caste. விச்சாதி, mixed caste.
சபை - Sabai
s. hall of assembly, a public hall, மண்டபம்; 2. an assembly, கூட்டம்; 3. an assembly of learned men; 4. (Chrus.) a church, congregation.
சபாகம்பம், nervousness before an audience. சபாசனம், a stated assembly; 2. honour done to a person. சபாதாம்பூலம், betel, areca nuts etc, (தாம்பூலம்) distributed at a marriage. சபாத்தியட்சன், (ஸபா+அத்யஷன்) the president of an assembly, சபா நாதன். சபாநாதன், -நாயகன், same as சபாத்தி யட்சன்; 2. Siva. சபாபதி, the president of an assembly; 2. Nataraja, Siva in Chidambaram temple. சபாமண்டபம், a public hall. சபாமூப்பன், (R. C.) a church warden. சபாரஞ்சகம், ரஞ்சிதம், pleasing manners; that which is pleasing to the audience. சபைகலைய, to disperse as a society. சபைகூட, to assemble as a society or congregation. சபைக்கட்டு, the established rules & practices of a community; the established rules of a church. சபைக்காரன், a member of a recognized church. சபைக்குப்புறம்பாக்க, to excommunicate. சபைக்கோழை, (see under கோழை) one who is nervous before an audience. சபையேற, to appear before an assembly; 2. to be put before a learned assembly for approval; 3. to gain notoriety. சப்பியம், propriety of speech, observed in society; what is fit for an assembly. சப்பியர், சபையார், சபிகர், the members of an assembly, or a congregation. திருச்சபை, the holy church.
புறம்பு - purampu
s. (புறம்) exterior, outside, abroad, புறம்; 2. exclusion, நீக்கம்.
புறம்பாக்க, to excommunicate. புறம்பாய், புறம்பே, outwardly. புறம்புக்கு, for outward appearance.
From Digital DictionariesMore
