கேவலம் - kevalam
s. solitude, what is simple or alone; 2. uniqueness, entireness, the only one of its kind, ஒருங்கு; 3. freedom from birth, bliss, மோட்சம்; 4. destitution, இன்மை; 5. extreme weakness, emaciation, மெலிவு; 6. danger, crisis, மோசம்; 7. adv. not only, not merely.
கேவலக் கிழவன், Arha as enjoying supreme bliss, அருகக்கடவுள். கேவலசைதந்யம், condition of the soul when it become one with the supreme knowledge. கேவலஸ்தன், a poor, feeble man. கேவலஞானம், perfect knowledge of the post, present & the future, திரிகாலஞானம். கேவலப்படுத்த, to detract, to disparage, to weaken. கேவலமாய்க் கிடக்க, to be dangerously ill. கேவலமான உடம்பு, a feeble emaciated body. கேவலம் விளையாட்டுக்குப் பேசவில்லை, I talk not merely as joke but seriously. கேவலவுணர்வு, knowledge of the supreme truth. கேவலன், one trying to obtain final emancipation. கேவலி, one possessing perfect knowledge.
வலசை - valacai
s. (Tel.) flying or removing from home for fear of a hostile army.
வலசைவாங்கிப்போக, to fly from home for fear of a hostile enemy.
