வறுமை - Varumai
s. poverty, தரித்திரம்; 2. emptiness, வெறுமை.
வறிது, that which is insignificant. வறிய, வறு, adj. empty, small, mean. வறியவன், a destitute man. வறுங்காலம், time of scarcity. வறுங்கோடை, a very dry season. வறுநகை, a smile. வறுநிலம், waste ground. வறுமொழி, a useless word.
ஒல்லி - Olli
s. besom, broomstick, துடைப்பம், 2. a slender person, மெலிந்தவன்; 3. thinness, மென்மை; 4. an emptyblighted cocoanut, வெறுமையான தேங்காய்.
ஒல்லி மனுஷன், -யாள், யாயிருக் கிறவன், a very thin, slender person, ஒல்லியன்.
வே -
வேகு, irreg. v. t. (வேகிறேன், வெந் தேன், வேகுவேன் or வேவேன், inf.
வெறுந் தப்பறை, a downright falsehood. வெறும் பிழை, nothing but errors. வெறுமனே, adv. in vain, without advantage. வெறுமைப் பட்டவன், a poor man. வெறும் பானை, an empty vessel. வெறும் பானையிலே புகுந்த ஈப் போலே, like a fly in an empty pot. வெறும் பிலுக்கு, foppery without means to support it. வெறும் பிழை, a complete error. வெறும் பொய், a downright lie. வெறுவாய் கூற, to babble.
From Digital DictionariesMore